σιαλοπάλλαγος

Α

(κατά τον Ησύχ.) «ὁ παράληρος, καὶ ἀνόητος».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < σίαλον «σάλιο» + -πάλ(λ)αγος (< παλάσσω «πιτσυλίζω»)].